i
Dopamina:
- jest naturalnym prekursorem noradrenaliny.

Dopamina podawana w dożylnym wlewie:
- ma szybki początek działania,
- ma czas półtrwania krótszy niż 2 minuty.

Dopamina podawana w dożylnym wlewie z szybkością 0,5-2,0 ug/kg m.c./min:
- pobudza receptory dopaminergiczne,
- nie pobudza receptorów alfa-adrenergicznych,
- nie pobudza receptorów beta 1-adrenergicznych,
- nie pobudza receptorów beta 2-adrenergicznych.

Dopamina podawana w dożylnym wlewie z szybkością 2,0-5,0 ug/kg m.c./min:
- pobudza receptory dopaminergiczne,
- nie pobudza receptorów alfa-adrenergicznych,
- pobudza receptory beta 1-adrenergiczne,
- nie pobudza receptorów beta 2-adrenergicznych.

Dopamina podawana w dożylnym wlewie z szybkością 5,0-10,0 ug/kg m.c./min:
- pobudza receptory dopaminergiczne,
- pobudza receptory alfa-adrenergiczne,
- pobudza receptory beta 1-adrenergiczne,
- nie pobudza receptorów beta 2-adrenergicznych.

Dopamina podawana w dożylnym wlewie z szybkością większą niż 10 ug/kg m.c./min:
- pobudza receptory dopaminergiczne,
- pobudza receptory alfa-adrenergiczne,
- pobudza receptory beta 1-adrenergiczne,
- nie pobudza receptorów beta 2-adrenergicznych.

Dopamina podawana w dożylnym wlewie z szybkością 0,5-2,0 ug/kg m.c./min:
- nie zmienia kurczliwości mięśnia sercowego,
- nieznacznie rozszerza tętnice obwodowe,
- nieznacznie obniża ciśnienie tętnicze krwi,
- nieznacznie zmniejsza naczyniowy opór obwodowy,
- zwiększa przepływ krwi przez nerki,
- zwiększa diurezę,
- zwiększa natiurezę.

Dopamina podawana w dożylnym wlewie z szybkością 2,0-5,0 ug/ kg m.c./min:
- nieznacznie zwiększa kurczliwość mięśnia sercowego,
- nieznacznie rozszerza tętnice obwodowe,
- nieznacznie podwyższa ciśnienie tętnicze krwi,
- nieznacznie zmniejsza naczyniowy opór obwodowy,
- zwiększa przepływ krwi przez nerki,
- zwieksza diurezę,
- zwiększa natiurezę.

Dopamina podawana w dożylnym wlewie z szybkością 5,0-10,0 ug/kg m.c./min:
- umiarkowanie zwiększa kurczliwość mięśnia sercowego,
- umiarkowanie zwęża tętnice obwodowe,
- umiarkowanie podwyższa ciśnienie tętnicze krwi,
- umiarkowanie zwiększa naczyniowy opór obwodowy.

Dopamina podawana w dożylnym wlewie z szybkością większą niż 10 ug/kg m.c./min:
- znacznie zwiększa kurczliwość mięśnia sercowego,
- znacznie zwęża tętnice obwodowe,
- znacznie podwyższa ciśnienie tętnicze krwi,
- znacznie zwiększa naczyniowy opór obwodowy.

Dopamina jest stosowana w leczeniu:
- ostrej niewydolności skurczowej lewej komory serca,
- ostrej niewydolności skurczowej prawej komory serca,
- przewlekłej niewydolności skurczowej lewej komory serca,
- ostrej przednerkowej niewydolności nerek.

Przeciwwskazaniami do podawania dopaminy są:
- komorowe zaburzenia rytmu serca,
- zwężenie drogi odpływu lewej komory serca,
- choroby tętnic obwodowych,
- przerost gruczołu krokowego,
- guz chromochłonny.

Objawami ubocznymi dopaminy są:
- nudności,
- wymioty,
- bóle głowy,
- drżenie,
- niepokój,
- potliwość,
- zaburzenia rytmu serca,
- nadmierny wzrost ciśnienia tętniczego krwi.

Tolerancja na dopaminę:
- jest to zmniejszenie wrażliwości receptorów adrenergicznych na działanie dopaminy,
- pojawia się po 24 godzinach od rozpoczęcia jej dożylnego wlewu,
- ustępuje po 7-10 dniach od zakończenia jej dożylnego wlewu.

Dopaminę:
- można rozpuszczać w 0,9% roztworze NaCl lub 5% roztworze glukozy.

Dopaminy:
- nie należy rozpuszczać w roztworze alkalicznym.

Równoczesne podawanie dopaminy:
- z alfa-blokerami może wywołać hipotonię,
- z B-blokerami może zmniejszyć działanie dopaminy na serce i może zwiększyć naczyniowy opór obwodowy,
- z blokerami kanału wapniowego może wywołać hipotonię,
- z wazodilatatorami może wywołać hipotonię,
- z metoklopramidem może wywołać tachykardię, może wywołać nadmierny wzrost ciśnienia tętniczego krwi, może zmniejszyć działanie dopaminy na nerki,
- z inhibitorami MAO może nasilić działanie dopaminy,
- z trójcyklicznymi lekami antydepresyjnymi może różnie wpłynąć na działanie dopaminy.

Fentolamina:
- znosi działanie dopaminy.

W ostrej ciężkiej niewydolności skurczowej lewej komory serca:
- dopaminę podaje się w dożylnym wlewie najdłużej przez 48-72 godziny,
- szybkość początkowa dożylnego wlewu dopaminy = 0,5-1,0 ug/kg/min,
- szybkość dożylnego wlewu dopaminy zwiększa się o 0,5-1,0 ug/kg/min co 3-5 minut aż do osiągnięcia pożądanego efektu albo wystąpienia objawów ubocznych albo osiągnięcia szybkości max,
- max szybkość dożylnego wlewu dopaminy = 5 ug/kg/min.

W ostrej bardzo ciężkiej niewydolności skurczowej lewej komory serca:
- dopaminę podaje się w dożylnym wlewie najdłużej przez 48-72 godziny,
- szybkość początkowa dożylnego wlewu dopaminy = 2,0 ug/kg/min,
- szybkość dożylnego wlewu dopaminy zwiększa się o 2,0 ug/kg/min co 3-5 minut aż do osiągnięcia pożądanego efektu albo wystąpienia objawów ubocznych albo osiągnięcia szybkości max,
- max szybkość dożylnego wlewu dopaminy = 15-20 ug/kg/min.

W przewlekłej bardzo ciężkiej niewydolności skurczowej lewej komory serca:
- dopaminę podaje się w dożylnym wlewie najdłużej przez 48-72 godziny co 2-4 tygodnie ,
- szybkość początkowa dożylnego wlewu dopaminy = 0,5-1,0 ug/kg/min,
- szybkość dożylnego wlewu dopaminy zwiększa się o 0,5-1,0 ug/kg/min co 3-5 minut aż do osiągnięcia pożądanego efektu albo wystąpienia objawów ubocznych albo osiągnięcia szybkości max,
- max szybkość dożylnego wlewu dopaminy = 5 ug/kg/min.

W ostrej niewydolności skurczowej prawej komory serca:
- droga podawania dopaminy jest taka sama jak w ostrej niewydolności lewej komory serca,
- czas leczenia dopamina jest taki sam jak w ostrej niewydolności lewej komory serca,
- dawki dopaminy są takie same jak w ostrej niewydolności lewej komory serca.